Whakarewarewa village

Bert
Vandaag gaan we naar een Maori village. Kijken hoe ze daar leven en wonen. Het leek en beetje op hoe bij ons de kampers leven. Kleine houten, rommelige huisjes, met daartussen de geisers, waar ze in koken en daarna in badderen (nadat het wat afgekoeld is doorgestroomd naar een bassin).
We kregen ook nog een zang/dansvoorstelling. Gaaf hoor die Maori's. Ze hebben een bruin lijf, zwart haar met een knot en je ziet bijna geen verschil tussen mannen en vrouwen. Eigenlijk zijn ze best lelijk, maar wel vriendelijk. Maar ja, dat zou ik ook zijn als iedereen die bij je op visite kwam 35 dollar aan je zou geven....:-)

Laura
Tijd om even wat cultuur op te snuiven in plaats van natuur. We gaan naar het levende Maori dorp: Whakarewarewa (niet uit te spreken). Hier krijgen we inzage in hoe zij hier leven temidden van allerlei geisers, bronnen en modderpoelen, waar ze handig gebruik van maken. Ze hebben hier geen energie rekeningen. De groenten gooien ze even in een bron en na 5 minuten is het gaar. Ovenschotels, vis en vlees worden in een kuil in de grond gelegd en worden vanzelf gaar. Hetzelfde water laten ze doorstromen naar een volgend bad, zodat het wat afkoelt en daar kunnen ze in badderen. Het zit vol mineralen, dus eigenlijk is zeep niet nodig, maar wel prettig voor de geur. Vanuit dit dorp heb je ook zicht op een bekende geiser; Pohuto, die wel 30 meter hoog kan spuiten.
Vervolgens belanden we op een camping 8 km uit het stadje vandaan aan een rivier die vol zit met forel. Mooi stekkie, maar in het dorp is niks te beleven. We kunnen nog net wat te eten scoren en moeten het doen met een of ander suf sport/gokcafe om nog wat te kunnen drinken. De rest gaat voor onze neus dicht. Tja, het is maandagavond....